ömrüm uykuya hasret geçti bunca zaman.. en içten sarıldığım sevgili, yorganımın ucu. başımı koyduğum en rahat omuz, yastığım. gün içinde en çok hayalini kurduğum şey, yatağa uzanmak! omzunda gözümü kapadıklarıma itirafımdır, kayıtlara geçsin.

lisede bunalımıyla 17 saat uyuyan ÖSYM öğrenci profili, üniversitede farklı mı oldu sanki? hocadan 45 dakika sonra anca girebildiğim ya da asla kalkıp gidemediğim sabah dersleri, metrodan iner inmez yatağımla olan mesafeyi hesaplayarak yürüdüğüm o ömrümün en uzun yolu... hepsi uykuyla aramızdaki o aşkın hasret dolu kavuşmalar için çekilen çileleri!

şimdi "büyümek" benim için biraz da "uyuyamamak".. en mutsuz dönemlerimde kafamı gömdüğüm yastık şimdi sanki benden kilometrelerce uzakta! "hadi bakalım kırmızı balık, kirli sularımıza hoşgeldin, şimdi mutsuzluk, başarısızlık ve yorgunluklarınla yüzleşme vakti!" dedi ve gitti. beni koynuna aldığı bir kaç saatte ne aklımdakileri siliyor artık ne de uyumama izin veriyor düşünmeden. önce aklımda koşuşturan binbir tilkiyle yatağın yorganın beni yine içine alıp sarıp sarmalamasını bekliyorum eski günlerdeki gibi . sonra dayanamayıp beni kabullenmeyişleriyle yüzleşerek bir kenara kıvrılıp yatıyorum.

aşk bitti. elinden sanki küçük bir balık kayıp gitti, yastığımın haberi yok... şimdi ben, beni daha fazla ayakta tutsun diye içtiğim vitaminlerle aramızda bir kıvılcım çıkmasını, yeni bir aşkın yeşermesini bekliyorum.

omzunda gözümü kapadıklarım, artık hasretim size.

"Duygu, biraz duygu Bütün isteğim buydu Biraz deniz, biraz uyku Bütün isteğim buydu..."

Bodrum da fena olmaz ama...